Wstęp do książki "My, dzieci z dworca ZOO"

Piętnastoletnią wówczas Christiane F. spotkaliśmy w początkach roku 1978 w Berlinie, gdzie występowała jako świadek w pewnym procesie. Umówiliśmy się z nią na wywiad, który miał być uzupełnieniem naszych badań nad sytuacją młodzieży. Na rozmowę przewidywaliśmy dwie godziny. Z dwóch godzin zrobiły się dwa miesiące. Bardzo szybko z prowadzących wywiad dziennikarzy staliśmy się przejętymi słuchaczami. Z zapisu magnetofonowego tych rozmów powstała niniejsza książka. Byliśmy zdania, że historia Christiane F. więcej mówi o sytuacji wielkiej części młodzieży w naszym kraju niż najbardziej nawet starannie udokumentowany raport. Christiane F. chciała tej książki, ponieważ jak niemal wszyscy narkomani odczuwa przemożną chęć przełamania wstydliwej zmowy milczenia wokół plagi tego nałogu wśród dorastającej młodzieży. Wszyscy jej przyjaciele narkomani, którzy przeżyli, oraz rodzice poparli ten pomysł. Wyrazili gotowość udostępnienia swoich nazwisk oraz fotografii, aby podkreślić dokumentarny charakter tej książki. Ze względu na dobro rodzin podaliśmy jednak w pełnym brzmieniu tylko imiona. Załączone wypowiedzi matki Christiane oraz innych osób, z którymi się kontaktowała, mają służyć rozszerzeniu perspektywy i pomóc głębie zrozumieć istotę problemu narkomanii.

Kai Hermann, Horst Rieck


Wyjątki z aktu oskarżenia

Sądu Krajowego w Berlinie Zachodnim z dnia 27 lipca 1977 roku

Oskarża się uczennicę Christiane F o to, że jako nieletnia, w pełni zdolna do odpowiedzialności prawnej, w okresie po 20 maja 1976 roku nabywała w Berlinie w
sposób ciągły i świadomy środki oraz preparaty, podlegające rozporządzeniom ustawy federalnej o środkach odurzających, nie posiadając koniecznego zezwolenia Federalnego Ministerstwa Zdrowia.
Obwiniona jest od lutego 1976 roku konsumentką heroiny. Wstrzykiwała sobie dożylnie - początkowo w dłuższych odstępach czasu, potem codziennie - około 1/4 grama heroiny 20 maja 1976 roku obwiniona osiągnęła wiek odpowiedzialności karnej. Podczas dwóch kontroli, przeprowadzonych 1 i 13 marca 1977 roku, obwiniona zatrzymana została w hali dworca Zoo oraz dworca Kurfürstendamm i przeszukana. Znaleziono przy niej odpowiednio 18 oraz 140,7 mg substancji zawierającej heroinę. Ponadto 12 maja 1977 stwierdzono, iż jest w posiadaniu opakowania ze staniolu z 62,4 mg substancji zawierającej heroinę. Znaleziono też przy niej przybory, używane przez narkomanów do iniekcji. Analiza wykazała na nich pozostałości substancji z zawartością heroiny. Również analiza moczu obwinionej wykazała ślady morfiny. 12maja 1977 matka obwinionej, U.F., znalazła w osobistych rzeczach córki 62,4 mg substancji z zawartością heroiny i przesłała ją policji kryminalnej. W toku składania wyjaśnień obwiniona podała, że jest konsumentką heroiny od lutego 1976 roku. Ponadto zimą 1976 roku zaczęła uprawiać nierząd, aby w ten sposób zdobyć pieniądze na zakup heroiny.
Rozpatrując niniejszą sprawę należy uwzględnić fakt, że obwiniona w dalszym ciągu jest konsumentką heroiny.


WYROK

Wyciąg z sentencji wyroku wydanego przez sąd w Neumünster dnia 14 czerwca 1978 roku
Wyrok w imieniu ludu w sprawie karnej przeciwko Christiane F., oskarżonej o przestępstwo przeciwko federalnej ustawie o środkach odurzających. Oskarżoną uznaje się winną ciągłego nabywania środków odurzających oraz przestępstwa przeciwko ustawie podatkowej. Jednocześnie sąd orzeka warunkowe zawieszenie wykonania.

Uzasadnienie:

Oskarżona do 13 roku życia nie wchodziła w konflikt z prawem. Wyższy od przeciętnej poziom inteligencji pozwalał oskarżonej rozumieć, że nabywanie heroiny jest działaniem zagrożonym karą sądową. Istnieją wyraźne dowody na to, że oskarżona była nałogową narkomanką już przed 20 maja 1976 roku (to jest przed osiągnięciem wieku odpowiedzialności karnej), nie wyłączało to jednak ani jej zdolności rozpoznania czynu, ani odpowiedzialności karnej. Oskarżona rozumiała swoją sytuację i sama próbowała kuracji odwykowej. Wynika stąd, że była w stanie rozpoznać przestępczy charakter swojego postępowania i działać zgodnie z tym rozpoznaniem, Prognoza na przyszłość jest w obecnej chwili korzystna, jakkolwiek trudno twierdzić z całą pewnością, że nie nastąpi recydywa. Dalsze poczynania oskarżonej należy uważnie śledzić przynajmniej przez najbliższe miesiące.

Babsi

Babsi, dokładnie Babette Döge, także była jedną z narkomanek towarzyszących Christiane na dworcu ZOO i na Kurfürstendamm Straße. Była pasierbicą znanego pianisty i żyła w bogatym domu swoich dziadków. Pewnego dnia miała jednak zdecydowanie dosyć i uciekła z domu, tzn. "była na gigancie". Dość szybko wpadła w środowisko narkomanów. Wkrótce zaprzyjaźniła się ze Stellą, następnie obie poznały Christiane. Sama Felscherinow wyznaje, że Babsi była jej bardziej bliska niż Stella.

Babsi była najmłodszą ofiarą heroiny w Berlinie Zachodnim. Umarła 19 lipca 1977. Pisano o niej niemal w każdej prasie. Fragment pewnej gazety podaje: "Jednorazowa strzykawka z mlecznobiałego plastiki tkwiła jeszcze w lewym przedramieniu dziewczynki: uczennica szkoły podstawowej Babette D. (lat 14) z dzielnicy Schöneberg była martwa (...)."

Stella

Nawet przyjaciółka Christiane Stella, której prawdziwe nazwisko brzmiało Catherine Schabeck (1962 - maj 2004), przeżyła narkomanię opowiedzianą w książce. Stella marównież przeszłość naznaczoną trudnym dzieciństwem: matki alkoholiczki i ojca, który zginął w pożarze, gdy była jeszcze dzieckiem. W opisach Christiane Stella zachowuje się bardzo egoistycznie i brakuje jej uroku, jaki Christiane znalazła w Babette. W kulminacyjnym punkcie książki opisany jest czas, w którym Christiane, Stella i dwie inne narkomanki, obie o imieniu Tina, z trudem uzyskują narkotyki i polegają na Stelli. Nagle ona wyparowuje, a w kilka godzin później narkomanki znajdują ją i Stella przekazuje dziewczynom tylko połowę zdobyczy, a zauważalne było, że resztę sama sobie wstrzyknęła. Christiane komentuje to lakonicznie - "rzecz typowa dla Stelli". W filmie nie ma śladu sceny, w której Stella robi coś więcej niż tylko "wygląda".

W lipcu 1977 roku została aresztowana i skazana na karę pozbawienia wolności. W więzieniu, gdzie została skazana również poznała kilka bojowników RAF (Rote Armee Fraktion = Frakcja Czerwonej Armii, przyp. tłumaczka).
=Fragment niepotrzebny i usunięty=
Dwie ciekawostki: w 1981 w filmie opartym na książce Christiane, prawdziwa Stella została przedstawiona jako jedna z dziewczyn, które kręcą się wokół Soundu (dyskoteka opisana w książce, przyp. tłumaczka), również według niektórych Stella jest dziewczyną, która pojawia się z tyłu okładki niemieckiej wersji książki.
Krótkie pojawienie się Stelli w Radio Bremen w 1983 roku jest poświęcone Christiane i wzmianka o nim pojawia się w niemieckim dzienniku Der Spiegel w 1995. Podczas wywadu w 1995 roku wydaje się być całkowicie pogrążona w nałogu alkoholowym. Kilku świadków potwierdza także, że brała w tym czasie inne narkotyki, nawet kokainę. W 2004 roku wiadomość o jej śmierci podano w holenderskiej gazecie.

Źródło: https://christianefblog.wordpress.com/tag/stella/ (przetłumaczone z włoskiego

Christiane F.

Christiane F., właśc.  (ur. 20 maja 1962 w Hamburgu) – bohaterka biograficznej książki My, dzieci z dworca ZOO oraz filmu Christiane F. – Wir Kinder vom Bahnhof Zoo, które opisują jej zmaganie z różnymi formami uzależnienia narkotykowego w wieku nastoletnim. Od czasu wydania książki była z przerwami piosenkarką. Wydała kilka singli z pogranicza rocka awangardowego, rocka eksperymentalnego, muzyki elektronicznej, elektro, popu, synth popu, post-punku, neue deutsche welle. Jest też autorką książki Życie mimo wszystko.

Kiedy była dzieckiem jej rodzina przeprowadziła się do Berlina Zachodniego do Gropiusstadt, w sąsiedztwie Neukölln, dzielnicy zbudowanej głównie z wysokich betonowych bloków mieszkalnych, gdzie powszechne były problemy społeczne. Rodzice rozwiedli się. Kiedy miała 12 lat, zaczęła palić haszysz z grupą nieco starszych przyjaciół z miejscowego klubu młodzieżowego. Stopniowo zaczynali eksperymentować z silniejszymi narkotykami, takimi jak LSD, valium, a nawet heroina. Kiedy miała 14 lat, podobnie jak jej najbliżsi przyjaciele, zaczęła uprawiać prostytucję, czekając na klientów głównie w okolicach Dworca ZOO.

Źródło artykułu: Wikipedia

Dzieci z dworca ZOO. Wstęp

Witam wszystkich na stronie bloga poświęconej książce opartej na prawdziwej historii, której tytuł nosi "My, dzieci z dworca ZOO".
Narrarorką w tej książce jest główna bohaterka, Christiane F. Lektura opowiada o młodych, nastoletnich narkomanach i całym środowisku, w jakim żyją i się wychowują.
Książka została napisana po tym, kiedy dwaj niemieccy dziennikarze postanowili przeprowadzić wywiad z narkomanami o ich życiu. Natrafili akurat na Christiane. Dziewczyna opowiedziała im w około dwa miesiące całą swoją historię.
"My, dzieci z dworca ZOO" została wydana do druku w 1977 roku i od razu zyskała niezwykłą popularność. Na podstawie książki stworzono film z 1981 roku, nazwany po prodtu "Christiane F." Twór ten zyskał sławę głównie dlatego, iż w produkcji pojawił się idoltytułowych dzieci z dworca ZOO, David Bowie.